duâ etmek; ağlamak; avuçlarım göl çukuru
temmuzun ortasında yağmur yağardı
sular tuzsuz kokardı ve rüzgâr
saçlarını çalardı
seni kıskandığım için özür dilerdim ben
ve
sabahına çıktığım her gece, çil horoz bana küfretti
vazgeçmekten vazgeçtiğim nöbetlerim oldu kâh
ve senin kenarında yaşamak, hayatın bana şaka anlayışı
öylesine bir şey düşün
kan gibi, ter gibi, gözyaşı gibi
ve benim gibi, benim gibi şeyler düşün
tuz yoktu suda ve de yağmurda
tuz, yanaklarımda kurumuş kalmış bir şeydi
ve sana fonluk yapan göller, ne de güzeldi
gölleri, gölde benim gibi şeyleri düşün
ve erişilmez bir şeydi seni sevmek
ve kıyamıyordum daha çok sevmeye
şeyleri düşün, sana yapamadığım şeyleri düşün
şiir yazamıyordum ben, çok fazla ağlıyordum
15.7.9.38
*omurga 2.etik 3.estetik acı aforizma ahlak akıl anlam aşk ben bilim cemiyet değişim dolunay doğa duygu edebiyat estetik etik evrim felsefe insan kitap kötülük mimesis mutluluk nietzsche psikoloji sanat sevgi sinema sosyoloji söyleşi sürü tekamül tin us varoluşçuluk zeka çürüme ölüm özgürlük şair şiir şizofren
