bakışıma kaçan toz tanesi kadar tiz
ve yutkunmaya çalıştığım hayatım kadar tok
sigaradan çıkıveren duman kadar ölümlü
içimdeki lekesinin ömrü kadar ebedî
ve tanımsız ve yankılı, şeffaf ve madde bağımlılığı
bir roman kadar konulu, şiir kadar edebî
titriyorken alev gibi sönmüşken mum
ölüm gibi, insan gibi, cennet ve benim gibi
hem bir yokluğa varış gibi
hem sanki var oluşa gebe
hem sancı, hem acı, titreyiş ve şizofreni
gerçekler, yalanlar, hayaller ve göz kangreni
gölgelerden gelen salâlar, müjgân için içimdeki
öldükten sonra kirpiğime ilk yapışan olsun diye
aynalarda dirilsin, topyekûn tüm ölmüşler
ki sonsuzlukta ikimiz kalalım gömülen
bitimsiz bir rüyâya başlamak vakti gibi
kabir gibi, azap gibi, haşir gibi umulan
kalış müjgânla baş başa ebedî
bir kalış ki
kirpikle bakış gibi
?.?.17.6(şizofren’den)
*omurga 2.etik 3.estetik acı aforizma ahlak akıl anlam aşk ben bilim cemiyet değişim dolunay doğa duygu edebiyat estetik etik evrim felsefe insan kitap kötülük mimesis mutluluk nietzsche psikoloji sanat sevgi sinema sosyoloji söyleşi sürü tekamül tin us varoluşçuluk zeka çürüme ölüm özgürlük şair şiir şizofren
