emre timur-tümellerin peşinde

2 dakikalık bir metin-

narsisizm hakkında bir iki kelâm etmem için minik bir baskı var; edeyim.

öteki‘den kendini küçük görene “zillet içinde” denir. bu kişiye derhâl biraz güven zerk etmek gerekir. bu aşağılık olma farkındalığı bir hassas yaraya dönüştüğünde alfred adler’in “aşağılık kompleksi” dediği şey ortaya çıkar. geçici ise yararlı bile sayılır. zillet ile arasındaki fark, hırs ve refleksif öfke tepkileridir.

misal, bir kız ailesinden mütemâdiyen bir işe yaramadığı telkinini alır; artık o kız bunun esprisinin kokusunu bile kaldıramaz olur. şifâsı, aşağılayıcı ortam perhizi, izolasyonudur. cesâretin aşırısı saldırganlık, azı korkaklık yaratır ama kıvamlısı (şecâat) özgüvensizi tedavi eder. îtidal bir güven duygusuna ise biraz cesâret eklendiğinde özgüven haline gelir. buna da estetik, ağırlık ve zarâfet eklendiğinde vakar denir ki bütün bunların en makbulüdür. bilgece bir duruşu vardır ve karizma ile de benzeşir. uzaktan kibre de benzer ama hiç ilgisi yoktur. kibir gergindir, vakar sakin; kibir aşağılayıcıdır, vakar cesâret verici. ve kibrin geçmişinde aşağılık kompleksi vardır. önce enâniyet artar, yarı tehlikeli bir kibir işaretidir. sonra kibre ve öz tapınıcılığa, narsisizme (iki adet -si) dönüşür.

kendisine tapan, kendisi dışındaki konularda uzun konuşamaz. kendi ismini konu içinde rahat bir şekilde anma eğilimi taşır meselâ. kendisine mevzû gelmezse ortamdan sıkılır. devamlı kendisinden bahsettiğini fark etmez bile. yaralamak lâzım narsisti. gönülsüz bir şifâsı yoksa da semptomatik tedavisi kayıtsızlık. başarı sayesinde olanı bile yarı-patolojik sayılsa da en kötü cinsi emeksiz olan cinsi. en iyi anlaştığı kişiler, köle tıynetliler. en kolay aldığı koku, başka bir narsistin ağız kokusu.

(hâşiye: sürüye âit olmayı reddetmeyi kolaylıkla “narsisit” diye yaftalayan bir kültürdeyiz; teşhiste acele etmeyiniz. ölçü, aşağılama ihtiyacı ve gerginlik hâli olmalı.)