gece saat: kırk üç elli iki
pasaklı köpekler çingenelere eşlik eder
bana dönüp bakmaya tenezzül etmez köpekler
kirli sakal sabahlarda güneşi veren sensin
gece senden çıkar, karanlığı sen yaparsın
çığlıklı çingene nahif kalır bakışından
ah manolya
sen, bu yarı çıplak adamı pasaklı duygularından tanırsın
adam sana sepya-füme, sen adama çok şarap kaçarsın
ama hâlâ, her şeyi küçümseyecek kıvamdasın
ve fısıltılar
sinek gibi uçuşur gecenin içinde
gece beni, ben seni sayıklarım manolya
dişi kurtlar yavrular, göç eder siyah kelebekler
hayır, hayır soğuk değildir bitmeyen geceler
senin soğukluğundan manolya
hayır
çekmem pasaklı perdelerimi
kırpamam gözümü, isteme bunu benden
değmesin bakışın, sakın bakışlarıma
hayır, hayır manolya, sakın gülümseme
ölümü ölmeden gösterme bana
nefretse istediğin, bak bebeğine pasaklı gözlerimin
hani, siyah derinliği boğar da belki
o, ceset soğukluğun bile kurtaramaz seni
öldür beni manolya, yoksa katilin olurum
katilim ol manolya, manolya katilim ol
hayır, hayır seninle değil
ölümüm terli bir nöbetle olmalı
karmaşa kaplamalı, dirhem dirhem
yaşamım karmaşanın ta kendisi olmalı
sarmalı karanlık, sarmaşıklar gibi
karanlık beni, ben karanlığı örtmeli
sayıklamaz olmalıyım çığlıklarımdan
köpekleri bastırmalı, çıkan çığlıklar benden
toprak olsam basarsın, solursun hava olsam
yok olmalıyım manolya, manolya ben yok olmalıyım
o zaman isterim kadınlar, ağıt yaksın
o zaman isterim çingeneler, çığlık atsın
çığlıkları kessin, kesilmez keskinliğini
namaz kılsın bir adam, bir adam dua etsin
o akrep ininde, belki bir ayna görür de
o zaman kendinle göz göze gelirsin manolya
hesaplaş şimdi kendinle, üşüme sırası sende
sana değil manolya, ağıtlara acırım ben
çünkü sen, herhangi bir kadınsın benim için
bakma öyle manolya, sana yazmadım bu şiiri
sana tütün yakmadım, toprağa vermedim sırtımı
yarıştırmadım yağmurla gözyaşlarımı
uluyan köpeklere eşlik etmedim dolunayda
gece üç kasımlarda, yıldızları ben saymadım
çünkü sen, herhangi bir kadınsın benim için
gelmemi isteme, sakın bana git deme
bana değil manolya, kendi mıhlarına acı
ansızın manolya, öylesine bir gece
takın
o, çok sevdiğim şarap giysileri
eğreti bir şapka tak, sandıktan bir şalvar çıkar
bir elazığ türküsü olsun, dişlerinin arasında
üzerindeki her şeye naftalin kokusu sinmiş olsun
solmuş bir açelya olsun, kulağının üzerinde
çık dışarı manolya, gece karanlık görsün
yaz sansın kış kendini, soğut soğumamış ne varsa
eğer manolya, yarı ölü bir pasaklı varsa yerde
kirli sakal, kim bilir, eli yüzü kan belki
elinde kâğıt kalem, dilinde kırk üç elli iki
o adamı al içeri
manolya, o adamı içeri al
içeri al be manolya, posamı içeri al
26.2.7.38
*omurga 2.etik 3.estetik acı aforizma ahlak akıl anlam aşk ben bilim cemiyet değişim dolunay doğa duygu edebiyat estetik etik evrim felsefe insan kitap kötülük mimesis mutluluk nietzsche psikoloji sanat sevgi sinema sosyoloji söyleşi sürü tekamül tin us varoluşçuluk zeka çürüme ölüm özgürlük şair şiir şizofren
