emre timur

deseler ki bu akşam

yarın sabah ölüm var

güzelce uyu gece

yatağına son kez terini bırak

deseler ki güneş son kez yaktı seni bu akşam namazında

deseler ki

sabaha karşı ölüm var

ne ucuz yaşıyorum ne kolay

defalarca dinlediğim bir plağı dinler gibiyim

öyle emin yürüyorum

yarın kesin, bugün kesin

hangi uyaksız şiirim diriltecek beni

hangi sevdiğim kadın

ölmüş bir köpeği yol kenarına çeker gibi

içi şarap kusmuğu siyah pazar poşeti kadar

anılacak leşim, gül kokulu sandığım

okşamaya kıyamadığım

ikinci elden yaşamışlığıma bir tükürük de benden

ucuzum

ne fark ettim hayattan daha tuhaf bir şey olmadığını

ne fark ettim hayattan sonra ölüm değil

hayatın içinde ölüm olduğunu

heyhat

ne de ölümden önce hayat

ne de ölümden önce hayat

29.8.8.38