tanımlaması acı gerçek, yokluğun, varlığı
kim bilir
kim olurum bakınca, varlığımın tadına
saydamca
ne zaman çıkarım kendime
gerçekliğin şiddetini kim bilir ne zaman duyarım
arasında biz varsak, ya hiçeyiz ya hiçten
varlığımız sorunsalken, sonumuzu mu göreceğiz
bir var’ı ancak bir yokluk varlar
sona, başa, belki yok’a göreceyiz
unutmayalım eskiyi: bizim özümüz yoktan
kim bilir
ne sen görecesin belki ne ben
sınırlarımız tanımlıyorsa eğer bizleri
güneş batırılınca, ne sen kalırsın ne ben
sıyrılıp ikimizden, kim olduğunu sordun mu
ümitler boşuna ümitler, batışı bekler gibiyiz
ışık, gölge karanlığa; biz tersimizle biziz
boşuna ümitlenmeyelim
en az birimiz yokuz
11.8.4.38
(şizofren’den)
(yazılı olarak beklettiğim en eski şiirim)
