fikir babası olarak marx ve engels gösterilir. öyledir de. komünizm der ki:
evvelki, çok evvelki insanlarda paylaşım ve eşitlik var imiş. iş birliği yerine iş bölümü, yâni mülk duygusu kentlerde başladığından beri de sömürü, köleleştirme, sınıfsal ayrım başlamış. nihâyetinde modern sanayi kentlerinde kala kala iki sınıf kalmış geriye, proletarya ve burjuva.
burjuva, işçi ve köylünün emeğini sömürüyor, ona da yalnızca yaşayacak kadar ekmek veriyor. yapılması îcap eden şey önce sosyalizm, sonra ise o eski komün yaşamı, yâni komünizm için son bir devrim.
genelde yanlış tatbikleri veya yanlış anlamış yoldaşlar yüzünden din dışı, kaba, sert, ruhsuz algılansa da özü sömürü karşıtlığıdır devrimciliğin.
antitezi olan vahşi kapitalizme getirdiği eleştiriler veya yirminci yüzyılın vicdanı olması ve en haklı eleştirileri getirmiş olması hasebiyle çok değerlidir. kapitalizmin kanlı târihini okuduğunuzda da göreceksiniz, afrika’dan zorla kaçırılan zencilerin köleleştirilmesi ile kapitalizm azmıştır ve dünya robotlar yâni makinaların îcadı ile ancak köleliği terk etmiştir. yâni zengin, şişman, beyaz erkeğe hep bir köle gerekmektedir.
komünizmde “şu benimdir” demeyeceksin, “cemiyetimizin” diyeceksin.
getirdiği eleştiri ve düşman edindiği saf hasebiyle evet, kıymetli fakat dünyaya teklif ettiği şey de insan psikolojisine pek uygun sayılmaz. kolektivizmi hep eleştirmiş, bireye yaptığı vurgu yüzünden hep “varoluşçuluk” demişimdir ama varoluşçuluğun babalarından sayılacak sartre bile komünisttir meselâ, ilginç.
kapitalizmin eleştirilecek bin kusuru, gediği, pisliği olsa da bilimin geldiği, teknolojinin geldiği nokta bu sâyede oldu. acı ama gerçek.
bizim gibi göçebe topluluklar istediği kadar kendisine “sağ” desin, damarlarında hep o “sol” eğilimi taşır. bunun en önemli sebebi sınıfsız geçmiş on binlerce yılın ardından kafaların patron-işçi ayrımını almamasıdır. o yüzden bizde hep zengin haksız, acımasız, kötüdür ama fakir iyi kalpli, gururludur. bu kodlama o derecedir ki alın teri ile zengin olunamaz nedense, zorla nazar değdirilir.
özetle sınıf uçurumunun iğrenç yanları ve sömürü ifratsa, mülksüzlük de tefrittir.
kanaatiniz nedir?